Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
- PozycjaIn the circle of interdisciplinary reflections on artificial intelligence(Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2025) Wełna, ŻanetaReview of the monograph: Drąg, K. (ed.) (2024). Artificial intelligence — real challenges. New technologies in social communication. Biblos Publishing House, pp. 344.
- PozycjaNew media and news quality. Contemporary challenges and problems of journalism(Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2025) Kaczmarczyk, DawidThe development of media technologies has for many years been one of the more frequently discussed phenomena affecting changes in the media and journalism. Nowadays, both media theorists and practitioners point out that media technologies not only change the form of publication or the journalist’s work style but can also affect the quality of journalistic publications. The purpose of this article is to attempt to identify contemporary approaches of the media community to the role of new media in relation to the quality of news, journalism and contemporary media challenges on the basis of qualitative research conducted among representatives of the Polish media community.
- PozycjaAborcja w ustawodawstwie karnym papieża Franciszka (I): „ratio legis”, czyli dobro prawnie chronione oraz znamię sprawcy przestępstwa(Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2025) Skonieczny, PiotrW pierwszym artykule serii autor zajmuje się ratio legis theologica (II.) oraz znamieniem sprawcy przestępstwa (III.). Wskazuje na aktualność zagadnienia, chociaż sam przepis łaciński w wyniku reformy prawa karnego papieża Franciszka zachował dotychczasowe brzmienie (I.). Nastąpiła jednak zmiana systematyki tego przestępstwa w kodeksie łacińskim poprzez dodanie nowego § 3 do kan. 1397 CIC 2021 odnośnie do odpowiedzialności duchownych (II.2.). W ten sposób podkreślono niezmienną „ratio legis theologica” ochrony życia ludzkiego w ustawodawstwie karnym Kościoła (II.1.). Autor krytykuje wszakże brak podobnej ochrony życia w sytuacji eutanazji i wspomaganego samobójstwa, chociaż w obydwu tych przypadkach – i w poczęciu, i w naturalnej śmierci – chodzi o to samo dobro prawne (II.3.). Zdaniem autora jest jasne, że aborcja kanoniczna jest przestępstwem powszechnym (III.1.). Jednakże zaostrzając karę za aborcję dla duchownych, ustawodawca kościelny wprowadził także w prawie karnym łacińskim typ kwalifikowany przestępstwa aborcji (III.3.). Autor wyraża ubolewanie, że przy okazji reformy nie przywrócono w opisie czynu wyrażenia matre non excepta z kan. 2350 § 1 CIC 1917. Na tle ustawodawstw świeckich byłoby bowiem wskazane wyraźne uregulowanie kwestii kanoniczno-karnej odpowiedzialności matki (III.2.).
- PozycjaSecolarizzazione del diritto canonico: l’ipotesi delle «leges civiles ad quas ius Ecclesiæ remittit»(Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2025) Michowicz, PrzemysławBadawczym zagadnieniem niniejszego artykułu jest kwestia, czy i w jaki sposób prawo kanoniczne ulega zjawisku sekularyzacji, przez którą autor rozumie proces historyczno-kulturowy, w którym nie kwestionuje się wiary i objawienia jako istotnych źródeł prawa kanonicznego, lecz dostrzega nieodzowną rolę rozumu, czy wręcz realizmu prawniczego w kształtowaniu aktualnego zbioru prawa kościelnego. Szczegółowej analizie poddana jest instytucja prawna tzw. kanonizacji ustaw świeckich, poprzez którą kościelny ustawodawca otwiera się na recepcję różnych norm i reguł pochodzących z prawa państwowego, które to jednak normy zachowania nie wywodzą się z początkowego (fundacyjnego) zamysłu tworzenia prawa dla wspólnoty Kościoła. Proponowane refleksje uwzględniają także kwestię dialektyki istniejącej pomiędzy rolą teologii a jej wpływem na autonomię prawa kanonicznego.
- PozycjaO udziale pełnomocnika strony w jej przesłuchaniu w procesie kanonicznym – analiza na przykładzie kazusu(Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2025) Karsten, KingaNiniejszy artykuł analizuje kwestię obecności pełnomocnika strony podczas jej przesłuchania w procesach przed sądami kościelnymi. Badanie opiera się na analizie przepisów kodeksu prawa kanonicznego, ze szczególnym uwzględnieniem kan. 1534 i 1561 KPK. Autorka kwestionuje interpretację sądu diecezjalnego, który odmówił udziału pełnomocnika w przesłuchaniu strony, opierając się na literalnym brzmieniu kan. 1561 KPK. W artykule przedstawiono bogatą argumentację za stanowiskiem autorki opartą na wykładni systemowej i funkcjonalnej, wskazując na konieczność odpowiedniego stosowania przepisów dotyczących świadków do przesłuchania stron, oraz podano inne argumenty za tym, że ta interpretacja lepiej realizuje cele systemu prawa kanonicznego, w tym ochronę praw wiernych. Ponadto w artykule omówiono możliwość ustanowienia ad hoc pełnomocnika adwokatem, co mogłoby rozwiązać problem jego obecności podczas przesłuchania. Konkluzją artykułu jest stwierdzenie, że decyzja sądu o niedopuszczeniu pełnomocnika do udziału w przesłuchaniu strony była błędna.