Zbiory w Repozytorium
Przeszukaj kolekcje
Najnowsze publikacje
Pozycja
Zjednoczenie cierpień chrześcijan z Męką Jezusa w „Corpus Paulinum”. Studium egzegetyczno-teologiczne
Dzioboń, Wojciech; Zbroja, Bogdan; Mazur, Roman; Stasiak, Sławomir; Sieroń, Roman
Celem tej pracy jest ukazanie sensu doznawanego cierpienia w relacji do Chrystusa i Jego męki. Dokonamy w niej analizy obrazu męki Chrystusa jaki kreśli Paweł oraz udziału w niej przez chrzest i Eucharystię. Następnie przyjrzymy się jakie miejsce w tym zjednoczeniu odgrywa cierpienie. Chcemy znaleźć odpowiedź na pytania: Jaki jest związek między męką Chrystusa, chrztem, Eucharystią, a cierpieniem? Dlaczego chrześcijanin ma cierpieć? W niniejszej pracy posłużymy się szeregiem metod; analiza kontekstualna, lingwistyczna, historyczno-krytyczna, narracyjna, intertekstualna, zgodnie z wytycznymi Papieskiej Komisji Biblijnej, Interpretacja Biblii w Kościele.
Pozycja
Osoba wobec dylematu bioetycznego. Perspektywa egzystencjalizmu teistycznego
Gajos, Justyna; Hołuba, Grzegorz; Aszyk, Piotr; Biesaga, Tadeusz; Manikowski, Maciej
Przedmiotem zainteresowania pracy jest sytuacja osoby wobec dylematu bioetycznego rozważana w oparciu o perspektywę egzystencjalizmu teistycznego, a w szczególności trzech myślicieli: Karla Jaspersa, Viktora Frankla i Gabriela Marcela. Celem pracy było podjęcie refleksji: w jaki sposób myśl tego nurtu w filozofii może przyczynić do pogłębionego rozumienia sytuacji osoby mającej rozstrzygnąć bioetyczny dylemat, a także: czy i jakie implikacje dla bioetyki rodzi etyka proponowana przez egzystencjalistów teistycznych.
W rozprawie zastosowano następujące metody: referat i analiza poglądów egzystencjalistów teistycznych, analizę kazusów bioetycznych, analizę porównawczą idei oraz stanowisk filozoficznych i etycznych, fenomenologiczny opis sytuacji bioetycznych przywoływanych przypadków oraz syntezę.
W pracy wykorzystano łącznie 143 źródła bibliograficzne, wśród których znaj-dują się teksty źródłowe przedstawicieli egzystencjalizmu teistycznego, literatura przywołująca kazusy bioetyczne, monografie naukowe, różnorodne artykuły zebrane w anto-logiach i publikowane na łamach czasopism, a także źródła internetowe.
Pozycja
Zawieranie małżeństwa kanonicznego przez osobę dotkniętą schizofrenią. Analiza problematyki w aspekcie medyczno-psychologicznym, teologiczno-prawnym i duszpasterskim
Stokłosa-Bieniara, Dorota; Rozkrut, Tomasz; Saj, Marek; Węgrzyn, Bogdan
Każdy człowiek pragnie spotkania z drugim człowiekiem, tym jedynym, wyjątkowym, z którym można iść wspólnie poprzez życie w imię miłości. Miłość jest człowiekowi dana a zarazem zadana do realizacji. Jednym z najtrudniejszych egzaminów w życiu człowieka jest egzamin z miłości. „ Kochać pomimo” jest poniekąd wykładnią tegoż egzaminu. Wymienione elementy, które tworzą ważna podstawę duszpasterską dla prowadzonych badań, są dla nich również ważnym punktem wyjścia.
Małżeństwo z osobą dotkniętą schizofrenią jest przykładem takiegoż egzaminu, tym trudniejszego, gdyż egzaminatorem nie jest tylko osoba wybrana, ale przede wszystkim dzieci, oraz rodzina i otoczenie.
Człowiek dotknięty schizofrenią, tak samo jak każdy inny człowiek, posiada swoje prawa wynikające z faktu bycia osobą. Doświadcza także różnych trudności często wykraczających poza jego możliwości poznawcze, a w chwilach „rzutu” choroby zatraca własną tożsamość. Jednakże mimo tego, też pragnie kochać i być kochanym, ma swoje marzenia dotyczące własnej rodziny, które w okresach remisji próbuje realizować.
Niniejsza rozprawa podejmuje tematykę zawarcia małżeństwa przez osobę zdrową z osobą doświadczoną schizofrenią. Myślą przewodnią jest nauczanie Jana Pawła II o Miłości Miłosiernej wynikającej z bezinteresownego daru z siebie.
Przedstawiona w rozdziale pierwszym natura schizofrenii jest medyczną wykładnią tegoż schorzenia zawierającą jej rodzaje, objawy i leczenie. Uzupełnienie tejże wiedzy poprzez psychologiczne podejścia do schorzenia znajdujące się w rozdziale drugim, umożliwia zrozumienie teologiczno-prawnego aspektu rozważanego zagadnienia. Zwieńczający rozprawę rozdział czwarty dotyka schizofrenii jako problemu duszpasterskiego, który jest nie lada wyzwaniem dla realizacji miłości wiążącej się z bezinteresownym darem samego siebie.
Pozycja
Budowanie cywilizacji życia. Studium na przykładzie działających w Polsce wspólnot l'Arche oraz Wiara i Światło
Śniegowski, Przemysław; Muszala, Andrzej; dr hab. Dorota Kornas-Biela, prof. KUL (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II); prof. dr hab. Wojciech Świątkiewicz (Uniwersytet Śląski w Katowicach); dr hab. Iwona Przybył, prof. UAM (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu)
Cywilizacja życia to sposób życia, w którym drugi człowiek a zwłaszcza ten najbardziej bezbronny jest uznawany za osobę a co za tym idzie, ma taką samą godność i wartość życia co „pełnosprawni” i silni. Do tworzenia takiej cywilizacji zapraszał w licznych swoich wypowiedziach papież Jan Paweł II. Określał także istotne fundamenty tejże cywilizacji takie jak: prymat „być” nad „mieć”, prymat miłosierdzia nad sprawiedliwością czy etyki nad techniką. Współcześnie, wśród wielu zagrożeń godności i życia człowieka, gdzie dużo mówi się o człowieku chociaż ciągle pod znakiem zapytania stoi człowieczeństwo bezbronnego dziecka z wykrytą chorobą czy niepełnosprawnościami albo człowieczeństwo osoby starszej, powstaje pytanie czy są oddolne inicjatywy realizujące budowanie cywilizacji życia? Okazuje się, że tak. Są to inicjatywy oddolne i nie tyle czysto teoretyczne (chociaż takie są potrzebne) ile praktyczne. Wśród nich ważne miejsce zajmuje dzieło l’Arche oraz Ruchu Wiara i Światło. Pomimo upadku autorytetu jednego z założycieli, trzeba na nowo odkryć i promować to konkretne dzieło, które pokazuje, że drugi człowiek, zwłaszcza słaby, jest szansą na ponowne odkrycie bogactwa i nadziei, jakie tkwią w samym człowieku. Aby zmieniać świat na bardziej lepszy, trzeba zatem wejść w siebie i w swoim człowieczeństwie odszukać na nowo to, o czym zapomniało się idąc za iluzją „mieć”.
Pozycja
Marriage as a Healing Sacrament: Marriage Preparation in Light of St. John Paul II’s Theology of the Body and 1960 Retreat for Engaged Couples
Swantek, Zachary; Wołowski, Lech; ks. prof. dr hab. Janusz Bujak; ks. dr hab. Cezary Smuniewski, prof. UW
In Pope John Paul II’s 1981 Apostolic Exhortation Familiaris Consortio, he called for a renewal of marriage preparation in order to foster more successful marriages, and to help families better recognize their identity and mission within the Church. This dissertation examines John Paul II’s call for a renewal of marriage preparation in light of a Retreat for Engaged Couples that Karol Wojtyła (the future pope) gave in 1960. The retreat is analyzed based on his own formative experiences, pastoral approach to marriage preparation, and his other writings on marriage and family published in 1960. The retreat is centered around the vows from the Order of Celebrating Matrimony, in order for the couples to better understand the sacrament of Matrimony, and to adequately prepare themselves for receiving the graces of
the sacrament, not just on their wedding day, but throughout their marriage. Through this catechesis, he gives greater meaning to love as a virtue, fidelity through active trust, reciprocity, the common good, and conjugal honor that recognizes the ends of marriage. John Paul II’s call for a renewal of marriage preparation can find a model in Wojtyła’s approach and content of the retreat. Over the past 50 years,
there has been a massive decline in the number of couples getting sacramentally married in the Church in the United States. Emerging adults are delaying marriage, resulting in a substantial time of separation from the influence of family and the witness of marital love. In the interim, many become immersed within a hookup culture of brief, uncommitted relationships and casual sexual encounters. This contributes to a void of formation and doubt regarding the capacity of self or others to enter into authentic lifelong marital commitment. Many are wounded by a consumerist, utilitarian, and temporary
mentality, which thwarts their capacity for self-gift, reciprocity, and love. Karol Wojtyła’s approach and content provides insight into an adequate marriage preparation that can meet the challenges of our cultural climate, providing marriage as a healing sacrament for both the couple and the culture.