Prezbiterzy Kościoła starożytnego

dc.contributor.authorŻurek, Antoni
dc.date.accessioned2023-09-22T06:37:18Z
dc.date.available2023-09-22T06:37:18Z
dc.date.issued2022
dc.description.abstractPrezbiterzy, czyli „starsi”, stanowili istotny element struktury Kościoła od samego początku jego istnienia. Wraz biskupem, z którym łączyło ich kapłaństwo, kierowali wspólnotą, sprawując w niej najważniejsze funkcje sakralne i duszpasterskie. Sposób ich wyłaniania, wymagania, jakim musieli sprostać, i relacje z innymi członkami wspólnoty były coraz precyzyjniej określane w powstającym prawie kościelnym. Sam urząd przechodził stopniową ewolucję, która nieco inaczej wyglądała w tradycji wschodniej, niż w zachodniej. Najbardziej widocznym elementem tych różnic jest podejście do celibatu, który w Kościele zachodnim stał się obowiązujący. W pracy uwaga została skupiona w większym stopniu na historii kształtowania się tego urzędu, a w mniejszym na teologii, która tylko została zaznaczona. Jednakowoż w literaturze polskiej ten drugi aspekt — zwłaszcza teologia kapłaństwa — jest bardzo bogato reprezentowany, a to opracowanie skupia się na tym, co było bardziej zaniedbane. Studium oparte zostało na tekstach źródłowych, co umożliwia weryfikację danych.pl
dc.format.extent198
dc.identifier.doihttps://doi.org/10.15633/9788363241865
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/123456789/322
dc.language.isopl
dc.publisherUniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Wydawnictwo Naukowe
dc.rightsAttribution 4.0 Internationalen
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.titlePrezbiterzy Kościoła starożytnego
dc.typebook
Pliki
Kolekcje