Quando una autorità si appella a sé stessa: l’ipotesi del giudicato del Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica

Uproszczony widok
dc.contributor.authorMichowicz, Przemysław
dc.date.accessioned2024-08-26T10:33:06Z
dc.date.available2024-08-26T10:33:06Z
dc.date.issued2024
dc.description.abstractW niniejszym artykule autor poszukuje teoretycznych odpowiedzi dotyczących precyzyjnego wskazania techniki, za pomocą której sędziowie Trybunału Sygnatury Apostolskiej uznają autorytet wcześniejszej sentencji wydanej przez inny skład orzekający, jednakże przynależny do tego samego rodzaju Trybunału. Rozważania koncentrują się zatem wokół doktrynalnej dyskusji, przedmiotem której jest skuteczność i przewaga zastosowania przez Sygnaturę typowego dla systemów prawa precedensowego zasady stare decisis lub użyteczności argumentu interpretacyjnego ex auctoritate. Dociekania uwzględniają formalne i materialne przesłanki współczesnej i opublikowanej (niestety tylko częściowo) jurysprudencji Trybunału Sygnatury Apostolskiej bez pominięcia obowiązujących przepisów prawa, w granicach których i na podstawie których orzeka tenże Trybunał.pl
dc.identifier.doihttps://doi.org/10.15633/acan.20104
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/123456789/578
dc.language.isoit
dc.publisherUniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
dc.relation.ispartofAnnales Canonici 20 (2024) 1, s. 71–93
dc.rightsAttribution 4.0 Internationalen
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectargument ex auctoritate
dc.subjectargumentacja sądowa
dc.subjectorzecznictwo Trybunału Sygnatury Apostolskiej
dc.subjectzwiązanie horyzontalne
dc.subjectzwiązanie wertykalne
dc.titleQuando una autorità si appella a sé stessa: l’ipotesi del giudicato del Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica
dc.typearticle
Pliki
Kolekcje
Artykuły