Historyczno-prawna analiza domniemania niewinności w prawie kanonicznym

Uproszczony widok
dc.contributor.authorKlimkiewicz, Daniel
dc.date.accessioned2024-08-26T10:00:14Z
dc.date.available2024-08-26T10:00:14Z
dc.date.issued2024
dc.description.abstractArtykuł omawia zagadnienie domniemania niewinności w ujęciu historyczno-prawnym, poczynając od prawa rzymskiego do aktualnie obowiązujących regulacji prawnych. XIX-wieczna humanitaryzacja prawa karnego przyczyniła się do prawnego określenia zasady domniemania niewinności. System prawny Kościoła katolickiego opowiadał się za domniemaniem winy umyślnej (okres przedkodeksowy i pod rządami CIC 1917), następnie za presumpcją poczytalności (KPK 1983). Dopiero reforma księgi VI kodeksu prawa kanonicznego z 2021 roku podkreśliła obowiązywanie zasady domniemania niewinności (kan. 1321 § 1 KPK 1921). Ta zasada procesowa została przewidziana w regulacjach pozakodeksowych dotyczących sposobu procedowania w sprawach nadużyć seksualnych wobec małoletnich i osób z nimi prawnie zrównanych (n. 3 okólnik KNW, art. 13 § 7 VELM, n. 9 i wstęp do aneksu nr 2 wytyczne KEP).pl
dc.identifier.doihttps://doi.org/10.15633/acan.20103
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/123456789/577
dc.language.isopl
dc.publisherUniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
dc.relation.ispartofAnnales Canonici 20 (2024) 1, s. 51–69
dc.rightsAttribution 4.0 Internationalen
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectdomniemanie niewinności
dc.subjectdomniemanie winy
dc.subjectkanoniczny proces karny
dc.subjectpresumpcja poczytalności
dc.subjectproces inkwizycyjny
dc.titleHistoryczno-prawna analiza domniemania niewinności w prawie kanonicznym
dc.typearticle
Pliki
Kolekcje
Artykuły