Ekspiacyjna ofiara Chrystusa za grzechy (Hbr 9, 11–28) oraz powinność wyrównania krzywd w relacjach międzyludzkich (Łk 19, 8; Dz 16, 35–39)

Uproszczony widok
dc.contributor.authorWitkowski, Stanisław
dc.date.accessioned2024-11-06T12:11:01Z
dc.date.available2024-11-06T12:11:01Z
dc.date.issued2024
dc.description.abstractArtykuł składa się z dwóch części, z których pierwsza jest bardziej rozbudowana, druga zaś stanowi jedynie jej praktyczne dopowiedzenie. Rdzeń niniejszego opracowania opiera się na ofierze Chrystusa, która dokonała się raz na zawsze. Jej trwałym skutkiem jest darowanie win, przystęp do Boga, oczyszczenie sumień. Autor Listu do Hebrajczyków przypomina najpierw starotestamentowy system ofiarniczy, który nie osiągał swego celu ani nie dokonywał ontologicznej przemiany człowieka. Dopiero Chrystus stał się skutecznym mediatorem w tym dziele. Jako spadkodawca, Jezus Chrystus wszedł z własną krwią do nieba, dokonał ekspiacji za grzechy i obdarzył ludzi wiecznym dziedzictwem. Z kolei winy zaciągnięte wobec bliźnich „wołają” o wyrównanie szkód. To, czego człowiek nie mógł dokonać względem Boga, może teraz urzeczywistnić wobec bliźnich, którym zadał rany.pl
dc.description.abstractThe article consists of two parts, the first is more extensive, while the second is merely a practical addition to it. The core of this study is based on Christ’s sacrifice, which was accomplished once and for all. Its lasting effect is the forgiveness of guilt, access to God and purification of conscience. The author of the Letter to the Hebrews recalls in the first place the Old Testament sacrificial system, which was not capable of achieving its goal, it was not able to accomplish the ontological transformation of man. Only Christ became an effective mediator in this regard. As the testator, he entered heaven with his own blood, made expiation for sins and bestowed an eternal inheritance on the people. In turn, guilts incurred against fellow human beings ‘cry out’ for compensation. For what man could not accomplish in relation to God, he can now put into practice in relation to his neighbours whom he has wounded.en
dc.description.number3
dc.description.volume28
dc.identifier.doihttps://doi.org/10.15633/ps.28308
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/123456789/612
dc.language.isopl
dc.publisherUniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
dc.relation.ispartof"Polonia Sacra" 28 (2024) nr 3, s. 157-180
dc.rightsAttribution 4.0 Internationalen
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectekspiacja
dc.subjectkrew kozłów i cielców
dc.subjectofiara Chrystusa
dc.subjectraz na zawsze
dc.subjectwyrównanie krzywd
dc.titleEkspiacyjna ofiara Chrystusa za grzechy (Hbr 9, 11–28) oraz powinność wyrównania krzywd w relacjach międzyludzkich (Łk 19, 8; Dz 16, 35–39)
dc.title.alternativeChrist’s expiatory sacrifice for sins (Heb 9:11–28) and the obligation to compensate for wrongs in interpersonal relationships (Lk 19:8; Acts 16:35–39)en
dc.typearticle
Pliki
Kolekcje
Artykuły