„Haparanda” wileńska. Portrety rysunkowe i karykatury autorstwa Eugeniusza Kazimirowskiego w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie

Uproszczony widok
dc.contributor.authorSzweda, Piotr
dc.date.accessioned2025-10-17T11:04:08Z
dc.date.available2025-10-17T11:04:08Z
dc.date.issued2025
dc.description.abstractEugeniusz Kazimirowski to autor nie tylko pierwszego obrazu Jezusa Miłosiernego według wizji św. Faustyny, jak do tej pory był postrzegany. Przyglądając się bliżej jego dorobkowi, możemy stwierdzić, że o wiele częściej w swojej twórczości sięgał po tematykę nierelgijną. Malował pejazaże, portrety rodziny i znajomych, a także przypadkowych osób. Ponadto, co może być dla wielu zaskoczeniem, wykonywał także rysunki. W 1947 roku wdowa po Michale Brensztejnie, Jadwiga, przekazała w darze Bibliotece Narodowej zbiór kilkunastu dzieł Eugeniusza Kazimirowskiego, które znajdowały się w archiwum rodzinnym. Powstawały one latach 1915–1922. Wśród nich jest autoportret, dwanaście portretów rysunkowych: Aleksandra Zwierzyńskiego, Edwarda Jasińskiego, Władysława Jaszczołta, Witolda Węsławskiego, Jana Wiłejszysa, Anny Wiłejszysowej, Kazimierza Dmochowskiego, nieznanego mężczyzny w średnim wieku oraz Michała Brensztejna, a ponadto dwie autokarykatury i dwie karykatury Stanisława Bohusza Siestrzeńczewicza i Wacława Gizberta Studnickiego. Wszystkie stanowią cenną spuściznę po tym artyście. Sportretowane przez niego osoby to postacie związane z Wilnem, które Michał Brensztejn określił dość enimagmatycznie, aczkolwiek intrygująco „haparandą” wileńską.pl
dc.description.abstractEugeniusz Kazimirowski is not only the author of the first painting of the Merciful Jesus according to the vision of St. Faustina as he has been perceived so far. Taking a closer look at his works, one can conclude that he much more often reached for non-religious themes in his work. He painted landscapes, portraits of family and friends, as well as of random persons. In addition, and this may come as a surprise to many, he also made drawings. In 1947, Michal Brensztejn’s widow, Jadwiga, donated to the National Library a collection of more than a dozen works by Eugeniusz Kazimirowski, which were in the family archives. They were created between 1915 and 1922, and include self-portraits, twelve drawing portraits: of Aleksander Zwierzyński, Edward Jasiński, Władysław Jaszczołt, Witold Węsławski, JanWiłejszys, Anna Wiłejszysowa, Kazimierz Dmochowski, a middle-aged man and Michal Brensztejn, as well as two self-caricatures and two caricatures by Stanislaw Bohusz Siestrzeńczewicz and Waclaw Gizbert-Studnicki. All are a valuable legacy of Eugeniusz Kazimirowski. The people he portrayed are figures associated with Wilno, whom Michal Brensztejn described rather enigmatically yet intriguingly as the “haparanda” of Wilno (Vilna, now Vilnius)en
dc.identifier.doihttps://doi.org/10.15633/tes.11204
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/123456789/787
dc.language.isopl
dc.publisherUniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
dc.relation.ispartofTextus et Studia 11 ( 2025) nr 2, s. 85–11
dc.rightsAttribution 4.0 Internationalen
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectBiblioteka Narodowa
dc.subjectEugeniusz Kazimirowski
dc.subjectkarykatura
dc.subjectMichał Brensztejn
dc.subjectportrety rysunkowe
dc.subjectWilno
dc.title„Haparanda” wileńska. Portrety rysunkowe i karykatury autorstwa Eugeniusza Kazimirowskiego w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie
dc.typearticle
Pliki
Kolekcje
Artykuły