Mowa nienawiści w czasie pandemii

dc.contributor.authorNawara, Dariusz
dc.date.accessioned2024-02-20T12:29:37Z
dc.date.available2024-02-20T12:29:37Z
dc.date.issued2023
dc.description.abstractMowy nienawiści w czasie pandemii COVID-19 doświadczali przede wszystkim pracownicy służby zdrowia, pacjenci, u których zdiagnozowano zakażenie wirusem SARS-CoV-2, funkcjonariusze policji. Raporty wskazują, że nasiliły się postawy ksenofobiczne, rasistowskie i antysemickie, które były związane z obciążaniem winą o rozprzestrzenianie wirusa różnych grup społecznych i etnicznych. Słownictwo używane w przestrzeni medialnej, rozmowach i wywiadach często było nacechowane wulgarnością i agresją. Niekiedy prowadziło do niszczenia mienia i przemocy fizycznej. Brakowało wtedy spokojnego przemyślenia swoich poglądów, życzliwości, odwołania się do rzetelnych źródeł, szybkiego korygowania stereotypów, mitów i błędów oraz empatii względem cierpiących. Praktyki te mogą stanowić antidotum na mowę nienawiści również po zakończeniu epidemii.pl
dc.identifier.doihttps://doi.org/10.15633/9788383700113.07
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/123456789/468
dc.language.isopl
dc.publisherUniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Wydawnictwo Naukowe
dc.relation.ispartofObrona przed destrukcją słowa, red. Andrzej Zwoliński, Dariusz Nawara, Łukasz Buksa, Kraków 2023, s. 49-60.
dc.rightsAttribution 4.0 Internationalen
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.titleMowa nienawiści w czasie pandemii
dc.typebookPart
Pliki