Duchowy testament Apostoła Narodów (Dz 20, 17–38; 2 Tm 4, 1–8)

dc.contributor.authorWitkowski, Stanisław
dc.date.accessioned2025-02-14T07:37:00Z
dc.date.available2025-02-14T07:37:00Z
dc.date.issued2024
dc.description.abstractArtykuł składa się z dwóch części. Zarówno pierwsza (Dz 20, 17–38), jak i druga (2 Tm 4, 1–5) traktują o apostole Pawle i są ściśle ze sobą powiązane. Z punktu widzenia literackiego wspomniane perykopy z Dziejów Apostolskich oraz z Drugiego Listu do Tymoteusza przyjmują wartość testamentu, mimo że w przypadku Dziejów mamy do czynienia faktycznie z mową pożegnalną. Jednak jest ona ostatnim słowem skierowanym do starszych z Efezu, dlatego można ją uznać za testament. Zaprezentowana w tych tekstach postać Pawła, chociaż w niektórych fragmentach odbiega od historii, to jednak spełnia swoją funkcję zamierzoną przez autorów. Stanowi jasny punkt odniesienia dla Kościoła po-apostolskiego w czasach zmagań o prawdę i moralną postawę odpowiedzialnych za wspólnotę eklezjalną.pl
dc.identifier.doihttps://doi.org/10.15633/9788383700625.09
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/123456789/685
dc.language.isopl
dc.publisherUniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Wydawnictwo Naukowe
dc.relation.ispartofMoc słowa życia w pismach św. Pawła, red. nauk. S. Jędrzejewski, R. Mazur, Kraków 2024, s. 131-152 (Hermeneutica et Judaica, 10)
dc.rightsAttribution 4.0 Internationalen
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.titleDuchowy testament Apostoła Narodów (Dz 20, 17–38; 2 Tm 4, 1–8)
dc.typebookPart
Pliki