ARTE – TELEWIZJA POROZUMIENIA. Fenomen telewizji publicznej jako narzędzia budowania porozumienia między narodami oraz wspierania procesu integracji europejskiej, na przykładzie francusko-niemieckiej telewizji kultury ARTE
dc.contributor.author | Kościński, Grzegorz | |
dc.date.accessioned | 2024-02-20T09:19:38Z | |
dc.date.available | 2024-02-20T09:19:38Z | |
dc.date.issued | 2023 | |
dc.description.abstract | Niniejsza monografia została opracowana na podstawie dysertacji doktorskiej poświęconej roli i znaczeniu francusko-niemieckiej europejskiej telewizji kultury ARTE, jako narzędzia budowania porozumienia między narodami oraz wspierania procesu integracji europejskiej. Tytuł pracy doktorskiej, napisanej pod kierunkiem prof. Dr hab. Teresy Sasinskiej-Klas, brzmi: „Fenomen telewizji publicznej jako narzędzia budowania porozumienia między narodami oraz wspierania procesu integracji europejskiej (studium przypadku na przykładzie francusko-niemieckiej telewizji ARTE)”. Publikacja dotyczy francusko-niemieckiej europejskiej telewizji kultury – ARTE, która powstała w 1991 roku z woli przywódców dwóch narodów: prezydenta Francji - Francoisa Mitteranda i kanclerza Niemiec – Helmuta Kohla, którym przyświecała idea wykorzystania mediów w procesie budowania pojednania między Francją a Niemcami oraz medialnego wsparcia dla procesu tworzenia nowej, zintegrowanej Europy. Kultura, przez wieki stanowiąca zarzewie konfliktu i wykorzystywana w celach propagandowych, miała odtąd stać się spoiwem porozumienia między narodami, a zarazem – głównym przesłaniem programowym ARTE. Po ponad 30 latach działalności, można mówić o jej stabilnym rozwoju, co najpełniej wyraziły słowa dyrektora ARTE – Jerome Clement: „Utopia stała się rzeczywistością”. ARTE została przedstawiona w rozprawie jako „studium przypadku”, ponieważ nadal stanowi odosobniony przykład na audiowizualnej mapie Europy. Jak to określiła w kwietniu 2019 roku Veronique Cayla – dyrektor ARTE France: „ARTE to kreacja polityczna, bardzo oryginalna, europejska stacja, która nie ma odpowiednika w świecie: wielojęzyczna, kulturalna i realizująca misję, której nazwa brzmi: Europa”. Prócz metod badawczych, wynikających z założenia, że jest to „studium przypadku”, podstawową metodą był wywiad pogłębiony, a została ona uzupełniona o szerszy wachlarz narzędzi, takich jak: analiza źródeł zastanych stanu literatury przedmiotu, aktów prawnych i dostępnych informacji na temat działalności ARTE. Dla rozpoznania założeń, treści i gatunków programu telewizyjnego zastosowano analizę zawartości, skoncentrowaną na analizie telewizyjnej ramówki programowej, w wybranych przedziałach czasowych. Przyjęto założenie, że zadeklarowana, a następnie praktycznie realizowana wola polityczna partnerów (Francji i Niemiec), wzmocniona o stabilny budżet oraz wprowadzanie do działalności stacji nowych rozwiązań w z kresie technologii audiowizualnych okazały się kluczem do wzmocnienia efektywności działania ARTE. | pl |
dc.format.extent | 232 | |
dc.identifier.doi | https://doi.org/10.15633/9788363241087 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/123456789/464 | |
dc.language.iso | pl | |
dc.publisher | Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Wydawnictwo Naukowe | |
dc.rights | Attribution 4.0 International | en |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Arte | |
dc.subject | telewizja publiczna | |
dc.subject | porozumienie | |
dc.subject | integracja europejska | |
dc.subject | telewizja kultury | |
dc.title | ARTE – TELEWIZJA POROZUMIENIA. Fenomen telewizji publicznej jako narzędzia budowania porozumienia między narodami oraz wspierania procesu integracji europejskiej, na przykładzie francusko-niemieckiej telewizji kultury ARTE | |
dc.type | book |