Przeglądaj wg Autor "Witko, Andrzej"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
- PozycjaMiędzy mainstreamem a prowincją. Ziemia kazimierska i okolice – od prehistorii do współczesności(Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2024) Dzikowska, Greta; Witko, Andrzej; Górski, JacekPublikacja jest podsumowaniem konferencji naukowej „Między mainstreamem a prowincją. Ziemia kazimierska i okolice - od prehistorii do współczesności” zorganizowanej w Kazimierzy Wielkiej w dniach 20-22 czerwca 2023 roku. Prezentowane treści stanowią cenne źródło informacji na temat archeologicznego i historycznego bogactwa Ziemi Kazimierskiej. Wydarzenie było miejscem wymiany poglądów, doświadczeń i prezentacji wiedzy profesjonalistów z zakresu archeologii i historii sztuki.
- PozycjaO symbolice muszli św. Jakuba(Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Wydawnictwo Naukowe, 2024) Witko, Andrzej
- PozycjaPochwała kapłaństwa. Lucasa Valdésa malowidła na ścianach nawy głównej w sewilskim kościele Los Venerables(Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Wydawnictwo Naukowe, 2023) Witko, AndrzejU schyłku XVII wieku zbudowano w Sewilli dla starych i chorych kapłanów Hospital de los Venerables, w którym znalazł się niezwykły kościół, ukończony ostatecznie na początku ko-lejnego stulecia. Zgromadzono w nim najwybitniejsze dzieła sztuki hiszpańskiej tamtego czasu autorstwa Bartolomégo Estebana Murilla, Juana de Valdésa Leala i jego syna Lucasa Valdésa czy Pedra Roldána, które wpisały się w jeden z najbardziej wysublimowanych programów ikonograficznych doby baroku, wykoncypowany przez ks. Justino de Neve, a dotyczący tajemnicy kapłaństwa. Jego dominanty odnoszą się do kapłańskiej misji związanej ze sprawowaniem Najświętszej Ofiary, udzielaniem Eucharystii, jej adoracją i głoszeniem Ewangelii. Ściany nawy głównej świątyni w ostatnich latach XVII stulecia zostały pokryte znakomitymi malowidłami ściennymi przez Lucasa Valdésa wedle ściśle określonego, niezwykle rozbudowanego programu ikonograficznego, co wskazuje na zwartość koncepcji ideowej, ale też wymaga całościowej analizy. Pod belkowaniem, a ponad ołtarzami znalazło się sześć malowanych przedstawień, po trzy z każdej strony kościoła, w formie imitacji gobelinów, każde w bogatej ramie o charakterze roślinnym, na której u góry podano datę wydarzenia, a na dole jego opis. W tych malowidłach najsilniej uwidacznia się technika i styl młodego Lucasa Valdésa, którego dominantą są znakomita kolorystyka i świetne kompozycje architektoniczne, jednak równocześnie, w przeciwieństwie do wielkiego ojca, brak mu ekspresji i dynamiki przedstawień. Wszystkie te prace podkreślają wielkość kapłaństwa i szczególne wybranie prezbiterów, którym ze względu na ich posługę należy się wyjątkowy szacunek i uznanie.