Przeglądaj wg Autor "Baron, Arkadiusz"

Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
  • Miniatura
    Pozycja
    O „ukrzyżowanym erosie” Ignacego Antiocheńskiego w monografii naukowej Krzysztofa Abucewicza
    (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2022) Baron, Arkadiusz
    W 2021 roku ukazała się wyjątkowa monografia na temat interpretacji ewokacji Ignacego Antiocheńskiego „mój eros”, prezentująca badania od początku chrześcijaństwa (listy pochodzą z początku II wieku) do naszych czasów. Jest nią książka Krzysztofa Abucewicza pt. Ukrzyżowany „eros” Ignacego Antiocheńskiego (Katowice 2021, 676 stron). Książka jest wyjątkowa ze względu na szeroki zakres badań i niezwykle wysokie kompetencje jej autora. Ogrom włożonej pracy budzi podziw. Celem artykułu jest pokazanie treści i głównych walorów książki oraz poddanie krytycznej analizie zaproponowanych przez Krzysztofa Abucewicza wniosków. Celem artykułu jest próba uściślenia odpowiedzi na pytanie o możliwość ustalenia jednoznacznych wniosków w odniesieniu do interpretacji ewokacji Ignacego Antiocheńskiego, do których dochodzą badacze historii, literatury i teologii. W tym sensie artykuł ma charakter polemiczny, a jego autor chce zachęcić teologów do zapoznania się z omawianą monografią i korzystania z niej we własnych poszukiwaniach teologicznych.
  • Miniatura
    Pozycja
    Pokuta i jej przebieg w ujęciu irlandzkich i brytyjskich ksiąg pokutnych. Studium teologiczne
    Szpetkowska, Beata Jadwiga; Baron, Arkadiusz; Szczur, Piotr; Wygralak, Paweł
    Rozprawa omawia pokutę i jej przebieg w ujęciu irlandzkich i brytyjskich ksiąg pokutnych wydanych przez Arkadiusza Barona i Henryka Pietrasa w tomie pt. Księgi pokutne, Kraków 2011 z uwzględnieniem wydania Giovanni Andrea DiDonna, Canones poenitentiales, vol. I-II, Kanonika 24, Roma 2017. Niektóre księgi przy wyznaczaniu pokut uwzględniały oprócz grzechów także inne czyny sprzeczne z przepisami Prawa Mojżesza dotyczącymi pokarmów czystych i nieczystych oraz z lokalnymi zwyczajami. Tendencja taka z czasem zupełnie zanikła. Na Wyspach praktyka pokuty publicznej przerodziła się w pokutę prywatną i powtarzalną, z możliwością jej zmiany w oparciu o podane zamienniki pokuty (commutationes). Najczęściej wskazywanymi praktykami pokutnymi były: kilkudniowe lub wieloletnie posty o chlebie i wodzie (praktykowane zupełnie inaczej aniżeli dzisiaj), leżenie krzyżem, udzielanie jałmużny, modlitwa psalmami, uklęknięcia, smaganie ciała, odbycie pielgrzymki oraz wygnanie czasowe lub trwałe za szczególnie ciężkie i gorszące grzechy. System pokut oparty był na zasadzie, że cięższy grzech wymaga większej pokuty. W tym celu opracowano taryfy pokutne. Bazowały one na ściśle określonych w lokalnych prawach świeckich rekompensatach (compensatio), które obowiązywały za każde przewinienie i które zaczęto powszechnie stosować także przy nadawaniu pokut chrześcijańskich. W Irlandii było to prawo brehon, a w Walii, Szkocji i Anglii tzw. prawo were (guild).
  • Miniatura
    Pozycja
    Wyznania wiary synodu w Antiochii z 341 roku
    (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2023-06-30) Baron, Arkadiusz
    Dokumenty synodu w Antiochii z 341 roku zawierają cztery wyznania wiary. Są one reakcją na oskarżenia biskupów Wschodu o arianizm ze strony synodu w Rzymie w 340/341 roku. Zarzuty te powstały w rezultacie obrony Atanazego z Aleksandrii i Marcelego z Ancyry, złożonych na Wschodzie z urzędu rzekomo za obronę wyznania wiary z Nicei z 325 roku przeciwko ariańskim poglądom szerzącym się na Wschodzie. Tymczasem Wschód borykał się z różnymi formami monarchianizmu. Zarzuty wobec biskupów Wschodu o arianizm stanowiły nieporozumienie na linii Rzym–Antiochia i wywołały szybką reakcję biskupów na synodzie w Antiochii w 341 roku. Cztery formuły wiary tego synodu zapoczątkowały serię tworzenia nowych wyznań wiary w następnych latach i stanowią cenny wkład na drodze wypracowywania w połowie IV wieku prawdy wiary, że wyznajemy Jednego Boga w Trzech Osobach.