Przeglądaj wg Autor "Szweda, Piotr"

Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
  • Miniatura
    Pozycja
    „Haparanda” wileńska. Portrety rysunkowe i karykatury autorstwa Eugeniusza Kazimirowskiego w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie
    (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2025) Szweda, Piotr
    Eugeniusz Kazimirowski to autor nie tylko pierwszego obrazu Jezusa Miłosiernego według wizji św. Faustyny, jak do tej pory był postrzegany. Przyglądając się bliżej jego dorobkowi, możemy stwierdzić, że o wiele częściej w swojej twórczości sięgał po tematykę nierelgijną. Malował pejazaże, portrety rodziny i znajomych, a także przypadkowych osób. Ponadto, co może być dla wielu zaskoczeniem, wykonywał także rysunki. W 1947 roku wdowa po Michale Brensztejnie, Jadwiga, przekazała w darze Bibliotece Narodowej zbiór kilkunastu dzieł Eugeniusza Kazimirowskiego, które znajdowały się w archiwum rodzinnym. Powstawały one latach 1915–1922. Wśród nich jest autoportret, dwanaście portretów rysunkowych: Aleksandra Zwierzyńskiego, Edwarda Jasińskiego, Władysława Jaszczołta, Witolda Węsławskiego, Jana Wiłejszysa, Anny Wiłejszysowej, Kazimierza Dmochowskiego, nieznanego mężczyzny w średnim wieku oraz Michała Brensztejna, a ponadto dwie autokarykatury i dwie karykatury Stanisława Bohusza Siestrzeńczewicza i Wacława Gizberta Studnickiego. Wszystkie stanowią cenną spuściznę po tym artyście. Sportretowane przez niego osoby to postacie związane z Wilnem, które Michał Brensztejn określił dość enimagmatycznie, aczkolwiek intrygująco „haparandą” wileńską.
  • Miniatura
    Pozycja
    Obraz Jezusa Miłosiernego Adolfa Hyły w Stradowie. Kontekst teologiczny i ikonograficzny
    (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Wydawnictwo Naukowe, 2024) Szweda, Piotr
  • Miniatura
    Pozycja
    Wizualny przekaz orędzia miłosierdzia Bożego wyzwaniem dla wrażliwości współczesnego człowieka
    (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Wydawnictwo Naukowe, 2025) Szweda, Piotr
    Obraz Bożego Miłosierdzia stanowi wizualny przekaz orędzia Bożego miłosierdzia, a także konkretne wyzwanie dla wrażliwości współczesnego człowieka. Wizerunek Jezusa Miłosiernego to jedno z najbardziej rozpoznawalnych na świecie przedstawień religijnych XX i XXI wieku i jeden z najważniejszych elementów kultu Bożego miłosierdzia mających swoje źródło w objawieniach s. Faustyny Kowalskiej. Do jego istotnych elementów składowych, które wymienił bł. ks. Michał Sopoćko, wileński spowiednik świętej, należą: promienie, spojrzenie, podpis „Jezu, ufam Tobie!”, układ postaci oraz tło. Pierwszy obraz Bożego Miłosierdzia wykonał w Wilnie w 1934 roku Eugeniusz Kazimirowski. Najbardziej rozpoznawalny jest obraz autorstwa Adolfa Hyły z kaplicy krakowskiego sanktuarium. Istotniejsza od formy jest jednak treść przesłania obrazu. W nabożeństwie do Bożego Miłosierdzia pełni on funkcję naczynia, którym ludzie mogą czerpać łaski ze źródeł miłosierdzia, oraz narzędzia, przez które sam Jezus udziela łask. Drugą rolę wizerunku Jezus określił jako znak przypominający ludziom żądanie ufności i czynienia miłosierdzia. Dzisiejszy człowiek, żyjący w świecie zdominowanym przez konsumpcjonizm, indywidualizm i rzeczywistość wirtualną doświadcza często osłabienia wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka. W tym kontekście uczynki miłosierdzia co do ciała i co do duszy stają się dla niego szczególnym wyzwaniem. Wielokrotnie przypominali o tym trzej ostatni papieże – św. Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek, nawiedzając sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach i modląc się przed łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego.