Przeglądaj wg Autor "Rotter, Lucyna"

Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
  • Miniatura
    Pozycja
    Co można opowiedzieć ubiorem? T. 1, Semantyka strojów zakonnych
    (Wydawnictwo Avalon, 2021) Rotter, Lucyna
    W szeroko rozumianym krajobrazie kulturowym bardzo istotną rolę pełni odzienie. Pierwszą i zasadniczą jego funkcją jest np. zabezpieczenie ciała przed warunkami klimatycznymi. Z czasem ubiór zaczął pełnić kolejne funkcje wynikające z przemian kulturowych. Osobną funkcją jaką pełni odzienie, niemal od zawsze, jest jego funkcja semiologiczna. Ubranie wypełnia przestrzeń w pozawerbalnej komunikacji społecznej będąc specyficzną formą przekazu, tak świadomego jak i podświadomego. Do rąk czytelników oddajemy tom pierwszy z dwutomowej publikacji, która stara się być odpowiedzią na pytanie o znaczenie stroju i jego funkcję oraz społeczny przekaz. Jako materiał badawczy wzięto pod uwagę strój zakonny i jego znaczenie semiologiczne oraz odbiór ideowy. Strój zakonny jest nie tylko ubiorem codziennym dla osób zakonnych, ale stanowi także – pełniąc rolę symbolu lub znaku – formę komunikacji zarówno w obszarze wspólnot jak i w całym społeczeństwie. Oprócz omówienia symbolicznego i historycznego aspektu habitów, ważnym i nowatorskim uzupełnieniem jest leksykon ubiorów zakonnych, w którym pokazane zostały zarówno historyczne jak i współczesne wersje strojów zakonnych, wspólnot pracujących na ziemiach polskich. Analiza zmieniających się trendów i swoista „moda zakonna”, to nie tylko przemiany w przekazie symbolicznym ale także pomoc w badaniach historycznych i społecznych, podpowiedź w projektach z obszaru sztuki lub dookreśleniu czas powstania portretu albo zdjęcia.
  • Miniatura
    Pozycja
    Co można opowiedzieć ubiorem? T. 2, Leksykon strojów zakonnych
    (Wydawnictwo Avalon, 2021) Rotter, Lucyna
    W szeroko rozumianym krajobrazie kulturowym bardzo istotną rolę pełni odzienie. Pierwszą i zasadniczą jego funkcją jest np. zabezpieczenie ciała przed warunkami klimatycznymi. Z czasem ubiór zaczął pełnić kolejne funkcje wynikające z przemian kulturowych. Osobną funkcją jaką pełni odzienie, niemal od zawsze, jest jego funkcja semiologiczna. Ubranie wypełnia przestrzeń w pozawerbalnej komunikacji społecznej będąc specyficzną formą przekazu, tak świadomego jak i podświadomego. Do rąk czytelników oddajemy tom drugi z dwutomowej publikacji, która stara się być odpowiedzią na pytanie o znaczenie stroju i jego funkcję oraz społeczny przekaz. Jako materiał badawczy wzięto pod uwagę strój zakonny i jego znaczenie semiologiczne oraz odbiór ideowy. Strój zakonny jest nie tylko ubiorem codziennym dla osób zakonnych, ale stanowi także – pełniąc rolę symbolu lub znaku – formę komunikacji zarówno w obszarze wspólnot jak i w całym społeczeństwie. Oprócz omówienia symbolicznego i historycznego aspektu habitów, ważnym i nowatorskim uzupełnieniem jest leksykon ubiorów zakonnych, w którym pokazane zostały zarówno historyczne jak i współczesne wersje strojów zakonnych, wspólnot pracujących na ziemiach polskich. Analiza zmieniających się trendów i swoista „moda zakonna”, to nie tylko przemiany w przekazie symbolicznym ale także pomoc w badaniach historycznych i społecznych, podpowiedź w projektach z obszaru sztuki lub dookreśleniu czas powstania portretu albo zdjęcia.
  • Miniatura
    Pozycja
    Dzieje kolekcji militariów ze zbiorów Muzeum Książąt Czartoryskich do 1939 roku
    Chramiec, Mateusz; Rotter, Lucyna; Dutkiewicz, Marek; Pezda, Janusz; Mencfel, Michał
    W pracy opisano dzieje kształtowania się zbioru szeroko rozumianej grupy militariów, będących jednym z najważniejszych składników rodowej kolekcji Czartoryskich, która ukształtowała się w panteonie pamiątek narodowych nazwanym Świątynią Sybilli, założonym przez Izabelę księżną z Flemmingów Czartoryską u progu XIX stulecia. Po ewakuacji zbio-rów w trakcie powstania listopadowego uległy one rozproszeniu. Długi proces ich ponownego scalenia trwał przeszło czterdzieści lat. W tym czasie zabytki skupiano w galicyjskim majątku Czartoryskich w Sieniawie oraz paryskim Hotelu Lambert. Począwszy od emigracyjnej aktywności Adama Jerzego, zbiory nieustannie poszerzano o nowe nabytki. Na tym polu szczególnie zasłużył się wnuk Izabeli – książę Władysław, który w latach siedemdziesiątych prze-niósł kolekcję do Krakowa, zakładając Muzeum XX. Czartoryskich. Dzięki staraniom grona kustoszy, militaria wyodrębniono w osobny zbiór nazwany Zbrojownią. Wyłączywszy kilka przypadków, do dziś zachowała ona niezmienną formę, zarówno pod względem ilościowym, jak również jakościowym. Badania oparto przede wszystkim na analizie źródeł pisanych, w przeważającej większości zachowanych w zbiorach Biblioteki Książąt Czartoryskich. Ich uzupełnieniem są natomiast opracowania z zakresu muzealnictwa, muzeologii i bronioznawstwa. Ważną częścią jest także analiza porównawcza z innymi zasobami dawnej broni w polskich kolekcjach magnackich i powstających od XIX wieku muzeach. W związku z powyższym, zastosowano metody: rekonstrukcji zbioru, analizy porównawczej (bronioznawczej i artystycznej) oraz dedukcji – w przypadku obiektów niezachowanych. Wykorzystano materiały źródłowe w liczbie 147 pozycji i bibliograficzne w liczbie 606.